Life of St. Didacus of Alcala
Didacus is living proof that God “chose what is foolish in the world to shame the wise; God chose what is weak in the world to shame the strong.”
As a young man in Spain, Didacus joined the Secular Franciscan Order and lived for some time as a hermit. After Didacus became a Franciscan brother, he developed a reputation for great insight into God’s ways. His penances were heroic. He was so generous with the poor that the friars sometimes grew uneasy about his charity.
Didacus volunteered for the missions in the Canary Islands and labored there energetically and profitably. He was also the superior of a friary there.
In 1450, he was sent to Rome to attend the canonization of Saint Bernardine of Siena. When many of the friars gathered for that celebration fell ill, Didacus stayed in Rome for three months to nurse them. After he returned to Spain, he pursued a life of contemplation full-time. He showed the friars the wisdom of God’s ways.
As he was dying, Didacus looked at a crucifix and said: “O faithful wood, O precious nails! You have borne an exceedingly sweet burden, for you have been judged worthy to bear the Lord and King of heaven” (Marion A. Habig, OFM, The Franciscan Book of Saints, p. 834).
San Diego, California, is named for this Franciscan, who was canonized in 1588.
Reflection
We cannot be neutral about genuinely holy people. We either admire them or we consider them foolish. Didacus is a saint because he used his life to serve God and God’s people. Can we say the same for ourselves?
From: Franciscan Media: Life of St. Didacus of Alcala
Talambuhay ni San Diego de Alcala
Si San Diego de Alcala ay Anak ng isang mahirap na Pamilya na ipinanganak noong taong 1400 sa maliit na bayan ng San Nicholas del Puerto. Binigay sa Kanya ang Pangalang "Diego" na hinalaw kay Apostol Santiago na Patron ng Espanya. Noong siya ay nasa Sapat ng Gulang, siya ay Pumasok sa Ordeng Franciscano at naging Hermano (Conventual Brother). Nakita sa kanyang buhay ang labis na Kabanalan. Naging Portero (Alalay sa Kumbento) rin siya. Ito naman ang Dahilan kung bakit may Dala-dala siyang Basket ng Bulaklak, minsang may humihingi sa kanya ng Tinapay, kumuha siya ng labis na TInapay sa kumbento upang maipamahagi ito sa mga nanghihingi ng Pagkain, nahuli siya ng kanyang Superyor, at tinanong,"Diego, ano iyan at saan mo dadalhin?" Pinaisip ng Diyos si Diego na ang sabihin ay "Mga Bulaklak po", at ng buksan ang basket ay hindi tinapay ang nakita kundi mga Bulaklak!. Si San Diego ay madalas na tumutulong sa kapwa nangangailangan. Noong Kanonisasyon ni San Bernardino de Siena, Nagkasakit ang maraming mga Paring Franciscano,silang lahat ay ginamot ni San Diego at silang lahat ay Gumaling. Sinasabing Hinalimbawa ni San Pascual Baylon si San Diego pagdating sa Kabanalan, dahilan sa malaki nilang debosyon sa Santisimo Sakramento at Mahal na Birheng Maria. Noong Nobyembre 12, 1463, hiniling niya na isuot muli ang kanyang lumang abito at samantalang siya ay nakatingin sa Krus, kanyang pinupuri ang Panginoon sa kanyang paglilitas sa Sangkatauhan. Matapos nito, siya ay namatay sa Araw rin iyon. Nanatiling buo ang kanyang katawan at imbis na mabahong amoy ang masamyo, ay napakabango ang naamoy mula sa kanyang bangkay. Itinanghal na Santo si San Diego de Alcala noong Hulyo 1588.
Mula sa Pananaliksik ni Ginoong Bradley Gerald Ko
MGA DEBOSYON KAY SAN DIEGO DE ALCALA
1. Ang Tinapay ni San Diego
Tuwing Kapistahan (Nobyembre 12) ay namimigay ang Parokya ng Bentidadong Tinapay ng Mahal na Patrong San Diego. Kadalasan, ito ay ibinibigay sa mga Bata at lalo na sa mga Maysakit.
2. Ang Pagsisiyam ng Mahal na Patron
Ginaganap tuwing Nov. 3-11 taon-taun bilang paghahanda sa Kapistahan
3. Huwebes na Debosyon
Itinalaga ng Parokya, simula noong Panahon ni Mons. Epitacio Castro (Dating Kura ng Parokya) ang Araw ng Huwebes bilang Araw ng Dakilang Pintakasi
No comments:
Post a Comment